Advent: Ver-wachten

December is weer begonnen. De maand van lichtjes, lijstjes, lekkers en… o ja, stilte en bezinning. Advent nodigt ons uit om verwachtingsvol te leven, maar eerlijk is eerlijk: Soms voelt het meer alsof we een marathon rennen tussen afspraken, surprises en boodschappen door. Het “Kom, Heer Jezus” krijgt dan zomaar een dubbele betekenis: Kom gauw, want mijn planning staat op omvallen!
Toch klinkt juist in die gezellige chaos steeds weer die zachte, onverstoorbare stem: God is liefde. Wie in liefde leeft, leeft in Hem. Advent is wachten, maar tegelijk al ontvangen.
In het woord ‘verwachten’ hoor je zowel het verlangen naar wat nog komt als de rust van het wachten. Je weet dat er iets op weg is, ook al zie je het nog niet. We leven in het nu, en soms vang je daarin een glimp op van het Koninkrijk dat komt. Je ziet het in mensen die zich inzetten voor anderen, dichtbij of ver weg. In bloemen die elk jaar opnieuw durven bloeien. In de natuur die ons stil maakt. In vriendschappen en families die licht brengen. In gemeenteleden die met hart en ziel meebouwen aan een plek van geloof, hoop en liefde. Maar het nu kent ook zijn schaduwen. Oorlog, rampen, armoede en onderdrukking tekenen onze wereld. Ook dichterbij zien we de zorgen van alledag: werkloosheid, schulden, verslaving, ziekte en gebroken relaties. Advent vraagt om vertrouwen.
In alles, mooie en moeilijke dagen, mogen we Gods boodschap horen: “Ik heb je lief. Heb Mij lief, en je naaste als jezelf.” Verbonden met Hem kun je het leven aan, zelfs als het stormt. Dan kun je de pijn neerleggen aan het kruis, en het daar laten. Want liefde is het kenmerk van God.
André F. Troost schreef: “God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door hem zouden leven. De apostel Johannes windt er geen doekjes om: als je van liefde niet weten wilt, ken je God niet. Dan heb je Hem nog nooit ontmoet. Liefde is Gods kenmerk. In het kind van Bethlehem is dat kenmerk eens en voorgoed aan de wereld onthuld: zo is jullie God, de Ene, de Eeuwige. Leven, Je weet pas wat leven is, als je van deze liefde wilt weten. Als je het brood wilt eten. Dag in dag uit.”
Zo mogen we verwachten. Met open handen, met een glimlach, soms zelfs met een zucht, maar altijd in liefde. Want Hij komt. En Zijn komst is goed nieuws, ook voor drukke decembermensen.
Het deed me denken aan het adventslied van Sela:  Gaudete, ‘Verheugt u in de Heer te allen tijde’. 

Marijke de Vries.