In 1608 liet de nieuwe Hervormde gemeente een begraafplaats aanleggen in de 35e stelle, op de plaats waar nu nog de begraafplaats van Sintjohannesga ligt. Twee jaar later werd er op diezelfde plaats een kerk
gebouwd.

Ruim 200 jaar later was de eerste kerk zo verslechterd dat er in 1812 werd besloten nieuw te bouwen, bij ‘den Binnenweg’, recht tegenover de huidige kerk. Erg lang heeft dit kerkgebouw geen dienst gedaan, want door de oprichting van de grote Sint Johannesgaaster Veenpolder werd het water uit de Grie weggemalen, waardoor de veengrond waarop de kerk was gebouwd uitdroogde en verzakte. De kap, die nog maar gedeeltelijk op de muur rustte, maakte het gebouw te gevaarlijk.

De derde kerk werd in 1864 gebouwd, op dezelfde plaats waar de
tegenwoordige kerk staat. Op 3 september 1873 sloeg het noodlot voor
de derde maal toe. De bliksem sloeg in de toren, zonder grote schade of
brand te veroorzaken. Maar toen de kerk weer hersteld was stond de toren nog steeds behoorlijk scheef. In de herfst van 1940 is deze kerk grondig gerestaureerd en in 1947 werd er een nieuwe klok in gebruik genomen.

Op 24 februari 1961 gebeurde er opnieuw een ramp. Om 5 uur ‘s
ochtends stonden kerk en het verenigingslokaal over de gehele lengte in brand. De brand is vermoedelijk ontstaan door kortsluiting in de net
aangebrachte geluidsinstallatie. Er viel niets meer te behouden.
Groot was de verslagenheid, maar de mensen in Sintjohannesga zaten niet
bij de pakken neer. Door grote saamhorigheid kon de bouw van een
nieuwe kerk in korte tijd geschieden.

Bij de brand in ‘61 zijn, naast de twee gebouwen, helaas ook alle
schriftelijke bronnen en bezittingen van verschillende verenigingen en
clubs verloren gegaan. Veel geschiedenis is daarmee voorgoed verleden tijd
geworden. Bijzonder is dat het avondmaalszilver alle tegenspoed door de
eeuwen heen heeft doorstaan; het wordt tot op heden regelmatig
gebruikt en houdt zo de verbinding met vier eeuwen protestantse
kerkgeschiedenis in ere.

Op 1 december 1963, eerste advent, werd de huidige, eenvoudig maar
stijlvol opgetrokken Johannestsjerke, op een feestelijke manier in
gebruik genomen. Ook werd het nieuwe verenigingsgebouw De Rank
geopend, waar nu nog steeds verschillende groepen en verenigingen
samenkomen. Bij die opening, 48 jaar geleden, werd in het voorportaal
van de kerk een gedenksteen onthuld, met daarop woorden die vandaag
de dag nog steeds actueel zijn en doorklinken in de ambities van onze
gemeente: “Mijn huis zal een bedehuis heten voor alle volkeren.”

^{Bron: Tusken Tsjukemar en Tsjonger deel 2}